top of page
La Disfida di Barletta 500 anni dopo (1991)

Questa poesia è stata scritta in occasione del cinquecentesimo anniversario della disfida di Barletta e vuol mettere in evidenza il sacrificio fatto per rendere l’Italia  una, libera e indipendente.

La Disfida di Barletta 500 anni dopo - Gino Garribba
00:00 / 00:00

Jind’ o mill’ e cingh’ciint’,
quas’ tutt’ jerrm’ p’zzint’.
Scev’n’ scalz’ i criatour’,
nan ng’ stev’n’ i fugnatour’.
L’acqua lard’ jind’ e carrat’(1)
o a facev’n’ mezz’ a strat’!
Nan ng’ stev’n’ i funtan’
ch’ fé bav’ i cristian’
l’acqu’ stav’ solament’
jind’ e puzz’ …puzzolent’
ca t’ dev’n’ par’ par’
preim’ u teif’ e po’ u cular’.
I cristian’ c’r’v’ddein’
s’ mbriachev’n’ jind’ e cantein’
e immediat’ i barl’ttan’,
semb’ nzist’ nand’man’,
ch’i taredd’, i nnouc’ e u vein’,
s’ m’ttern’ a aprì i cantein’.
Jind’ o mill’ e cingh’ciint’
nan t’nemm’ propr’ niint’
nan t’nemm’ assè t’rneis’
né palezz’ e né pajeis’.
Né Provinc’ e né Region’
e nemmengh’ na Nazion’.
C’ ma deic’ a v’r’tè,
n’giamma pour’ arr’curdè
c’assè  timb’ nou m’ stat’
d’e frastiir’ cumannat’
sparpagliat’ e sottomess’
ciutt’ ciutt’ accom’ e fess’!
Po’, na dej, da sop’ o muul’
asc’nner’n’ i spagnuul’
ch’i cavedd’ e ch’i corazz’
ng’ v’nern’ a ramb’... u vrezz’!
E pajeis’ dò v’cein’,
i frangiis’ e i marucchein’
ca vùlev’n sti terr’
e tra lor’ stev’n’ n’guerr’.
E d’ sar’ e d’ matein’
s’ mbriachev’n’ jind’ e candein’.
ch’ stu vvein’ semb’ mman’
a ddeic’ mal’ d’i talian’.
Ma na sara mal’dett’,
u tramot’ succ’dett’
p’rcè un cert’ …De LAMOTT’
a Fieramosch’ u stav’ a sfott’
nzamm’ u fett’ vou’ u sapeit’
ca da ddè nascett’ a SFEIT’
e da tenn’ s’ chiamett’:
a D’SFEIT’ D’ BARLETT’!
 

Fu da tenn’ che talian’
accum’nzern’ a ders’ a man’
e s’ m’ttern’ ca nd’zion’
d’ fé nesc’ sta Nazion’.
Ma ng’ vulern’ treciint’enn’
C’u p’nziir’ e tant’ affenn’,
ch’ chiamell’ a calt’ a calt’,
a Cavurr’ e a Gar’balt’
e l’Italij da p’zzett’,
sol’ joun’ add’v’ndett’!
E tutt’ quant’ affrat’llat’
orgoglios’ e r’sp’ttat’!
Mò t’neim’, grazz’ a Dej,
libertà e demograzzej
p’rcè mò n’g m’aff’dat’
a seciint’ Debutat’
e ch’ jess’ chiù s’cour’,
a trecint S’natour’
ch’hann’ ditt’ allest’ allest’
d’ess’ tutt’ quant’ onest’
Ma sarè stat’ u d’stein’,
è succiis’ stu casein’
ca m’avout’ a libertè
ma ng’ stann’ a sass’nè!
Com’ a preim’, stam arrat’
tutt’ quent’ sparpagliat’
e da cuntiint’ sop’ a terr’,
mò nou e nou faceim’ a uerr’!
Jej po’ penz’, a Gar’bald’,
a Fieramosch’ e a tutt’ l’alt’,
a fateich’ ca facern’
quenn’ fù ca ng’accucchiern’,
e ca mò stann’, tutt’ quent’,
satt’ a terr’ o Camb’sent’,
e s’ volt’n’ e r’volt’n’ ogni tant’
gr’darenn’ mezz’ e diint’:
- “Jerr’ meggh’ o cingh’ciint’
quann’ nan t’niv’ niint’!

1 cisterne in legno

bottom of page